Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής

Ιδρύεται «Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής», που λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, Σε αυτόν μεταβιβάζονται οι κύριες αρμοδιότητες τεσσάρων φορέων που λειτουργούσαν ως τώρα με αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες και πλέον καταργούνται,

(α) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (ΠΙ),

(β) του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (ΚΕΕ),

(γ) του Ινστιτούτου Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (ΙΠΟΔΕ) και

(δ) του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΟΕΕ).

 Δημιουργείται ένα επιτελικό όργανο με πρώτη και βασική αποστολή την συμβολή στον διαρκή εκσυγχρονισμό και τη βέλτιστη υποστήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που θα λειτουργεί ως ο κατεξοχήν επιστημονικός σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας.
Θα διαθέτει υψηλού επιστημονικού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, που θα εξασφαλίζει την συνέχεια αλλά και την τακτή ανανέωση του, ορθολογική δομή και λειτουργική ευελιξία.

Είναι το διάδοχο σχήμα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που ιδρύθηκε πριν πέντε δεκαετίες, το 1964, για να συμβάλλει στην ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή της πρώτης μεταπολεμικής και προοδευτικής μεταρρύθμισης, καταργήθηκε το 1967, επανιδρύθηκε το 1985 με κοινό στόχο αλλά νέο πλαίσιο. Όπως και του Κ.Ε.Ε και του Ι.Π.Ο.Δ.Ε που ιδρύθηκαν το 1996 και του Ο.Ε.Ε. που ιδρύθηκε το 2002 για την εξυπηρέτηση συμπληρωματικών στόχων.

Το «Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής», θα έχει 7μελές διοικητικό συμβούλιο και στην πλήρη ανάπτυξη του θα λειτουργεί με 50 μέλη επιστημονικού προσωπικού και 30 διοικητικού προσωπικού. Θα στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο. Στους καταργούμενους φορείς προεβλέποντο συνολικά 285 θέσεις επιστημονικού προσωπικού (που ουδέποτε καλύφθηκαν πλήρως) και πάνω από 80 μέλη διοικητικού προσωπικού. Τα αντίστοιχα Διοικητικά Συμβούλια ήταν 4 και τα καταβαλλόμενα ενοίκια περίπου 4.000.000 ευρώ το χρόνο